De Kracht van Schrijven bij het Verwerken van Trauma

Trauma is iets wat ik met me meedraag, iets dat in mijn verleden ligt, maar nog altijd invloed heeft op mijn heden. Het zijn de herinneringen, de gevoelens, de dingen die ik heb meegemaakt die me nog steeds achtervolgen. Het is niet altijd makkelijk om ermee om te gaan, maar schrijven is voor mij een van de manieren om dit verleden te verwerken en een plek te geven.

Waarom schrijven helpt bij het verwerken van trauma

Trauma’s uit het verleden kunnen zich als zware blokken in mijn hoofd vastzetten. Ze veranderen hoe ik reageer op het heden, hoe ik met anderen omga, en zelfs hoe ik mezelf zie. Soms kunnen de woorden moeilijk komen, of kan het lijken alsof ik gevangen ben in die momenten uit het verleden. Maar door te schrijven, kan ik langzaam een manier vinden om mijn gedachten en gevoelens te ordenen. Schrijven geeft me een uitlaatklep, een kans om alles op papier te zetten en zo langzaam het trauma een plek te geven in mijn leven.

Schrijven als zelfreflectie

Wat ik mooi vind aan schrijven, is dat het me de ruimte biedt om na te denken en mezelf te begrijpen. Wanneer ik schrijf, begin ik vaak pas echt te ontdekken wat ik voel en waarom ik op een bepaalde manier reageer. Het helpt me de lagen van mijn verleden af te pellen, zodat ik niet langer vastzit in wat was. Het biedt me een moment van zelfreflectie, een manier om grip te krijgen op wat er in mijn hoofd omgaat.

Journaling als structuur

Journaling is voor mij een manier om dagelijks met mijn gedachten om te gaan. Het biedt structuur in een anders chaotisch gevoel. Soms schrijf ik gewoon wat er op dat moment in me opkomt, andere keren reflecteer ik op een specifiek trauma of gebeurtenis. Hoe ik het ook aanpak, ik merk dat het me helpt om mijn gevoelens te verwerken en ze niet te laten overnemen. Schrijven geeft me een manier om het trauma vast te leggen, zodat het niet langer in mijn hoofd blijft ronddwalen zonder doel.

Schrijven als veilige ruimte

Schrijven biedt me een veilige ruimte, een plek waar ik alles kan zeggen zonder dat ik me zorgen hoef te maken over hoe anderen zullen reageren. Ik kan mijn gevoelens zonder oordeel opschrijven. Dit is belangrijk voor me, omdat het me de ruimte geeft om het trauma niet te vermijden, maar het wel op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo te verwerken.

Conclusie: schrijven als hulp bij verwerking

Schrijven is voor mij een hulpmiddel, geen wondermiddel. Het is geen oplossing voor alles, maar het helpt me wel om een deel van het trauma een plek te geven. Het biedt me controle, en meer dan dat, het helpt me mijn verhaal weer in eigen handen te nemen. Het proces is langzaam, soms moeilijk, maar iedere keer dat ik schrijf, zet ik een stap in de richting van heling.

Door mijn gedachten en ervaringen op papier te zetten, kan ik beginnen met het verwerken van mijn verleden, zonder dat het de overhand heeft in mijn toekomst. Schrijven is voor mij een manier om het trauma dat ik draag een stukje lichter te maken, een manier om mezelf weer te vinden in alles wat ik heb doorgemaakt.

• Facebook
• Instagram
• LinkedIn
• Pinterest