Wereld Autisme Dag: Een dag van aandacht voor iets wat elke dag aandacht verdient
Vandaag is het Wereld Autisme Dag, een dag waarop wereldwijd extra aandacht wordt besteed aan autisme. Op deze dag wordt er vaak gesproken over de uitdagingen die mensen met autisme ervaren, maar ook over hun sterke punten en de waarde die zij aan de samenleving toevoegen. Het is goed dat er op deze dag extra focus is op autisme, maar ik kan het niet helpen, ik vraag me af: waarom moet het slechts één dag zijn? Waarom lijkt de wereld pas op deze dag echt stil te staan bij autisme? Wat als we elke dag dezelfde aandacht zouden geven aan autisme?
Voor veel mensen die leven met autisme, is het niet iets wat je ’s ochtends in de spiegel ziet en vervolgens de rest van de dag vergeet. Het is geen kenmerk dat je af kunt leggen als je ’s avonds naar bed gaat. Het is iets wat je elke dag meedraagt. Het bepaalt de manier waarop je de wereld ervaart, hoe je met anderen omgaat, hoe je je voelt in sociale situaties, hoe je reageert op veranderingen, en hoe je omgaat met overprikkeling. Het is een stukje van wie je bent, altijd aanwezig, ongeacht de dag.
Ik merk dat het elke dag een strijd kan zijn om te navigeren door een wereld die niet altijd rekening houdt met de unieke manier waarop ik en anderen met autisme de wereld ervaren. Het gaat om de dagelijkse uitdagingen: de overprikkeling die je voelt in drukke omgevingen, de moeite die je hebt met veranderingen, de angst die je voelt bij sociale interacties, het gevoel dat je altijd net niet goed genoeg begrijpt hoe je in bepaalde situaties moet reageren.
Die overprikkeling kan bijvoorbeeld optreden in omgevingen die veel prikkels bevatten, zoals drukke winkelcentra of drukke sociale gelegenheden. Het geluid, de geuren, de visuele prikkels, alles komt tegelijkertijd op je af. Het is alsof je brein constant overuren draait om alles te verwerken, en soms is dat gewoon te veel. Deze overprikkeling kan leiden tot stress, frustratie, en soms zelfs tot een paniekaanval of een shutdown.
Veranderingen kunnen ook een grote uitdaging zijn. Als je een bepaald ritme hebt opgebouwd in je dagelijks leven, kan een verandering, hoe klein ook, een enorme verstoring veroorzaken. Het kan je uit balans brengen, onzeker maken, en zelfs angst oproepen. Dit is iets waar veel mensen met autisme mee te maken hebben. Wat voor anderen misschien een kleine aanpassing is, voelt voor ons als een grote belemmering.
Sociale situaties zijn vaak de grootste uitdaging. De onuitgesproken regels die anderen vanzelfsprekend lijken, zijn voor ons soms moeilijk te begrijpen. De nuances in gesprekken, de lichaamstaal, de verwachtingen die anderen van ons hebben, het kan overweldigend zijn. Dit zorgt ervoor dat je je vaak buitengesloten voelt, of onzeker over je eigen gedrag. In plaats van ontspannen te zijn in een sociale setting, ben je constant aan het analyseren en jezelf aan het afvragen of je iets verkeerd hebt gedaan.
Dit is mijn dagelijkse realiteit, en die van velen anderen. Elke dag worstelen we ermee. En ondanks het feit dat deze uitdagingen voor anderen misschien niet altijd zichtbaar zijn, zijn ze er wel. En dat is de reden waarom ik het belangrijk vind om te zeggen: wereld, het zou mooi zijn als je autisme niet alleen vandaag herkent, maar elke dag. Niet alleen op Wereld Autisme Dag, maar op elke andere dag van het jaar.
Het zou een wereld zijn waarin er meer ruimte is voor mensen die anders denken, waarin we elkaar beter begrijpen en ondersteunen. Waarin we ons realiseren dat autisme niet iets is wat je op een dag kunt ‘genezen’ of ‘oplossen’. Het is een levenslange ervaring. Dat betekent niet dat het slecht is, maar het is wel iets wat constant vraagt om begrip en aanpassingen.
Voor veel mensen met autisme is het belangrijk dat ze kunnen vertrouwen op de mensen om hen heen. Dat ze niet het gevoel hebben dat ze zich altijd moeten verantwoorden voor hun gedrag, voor hun manier van denken. Het is belangrijk dat we meer begrip tonen voor deze manier van zijn. Het zou fantastisch zijn als we elke dag kunnen bijdragen aan een samenleving die niet alleen op 2 april, maar elke dag het belang van autisme begrijpt en ondersteunt.
We zouden ons elke dag moeten realiseren dat de wereld niet altijd zo toegankelijk is voor mensen met autisme als voor anderen. Maar in plaats van die uitdaging te zien als iets wat iemand ‘moet overwinnen’, zouden we het moeten zien als iets waar we samen als samenleving beter in kunnen worden. Door autisme niet alleen op deze dag, maar elke dag bespreekbaar te maken, kunnen we bijdragen aan een meer inclusieve wereld voor iedereen. Dit betekent dat we de uitdagingen erkennen, maar ook de sterke punten van mensen met autisme waarderen, zoals het vermogen om detailgericht te werken, om creatief te denken, of om problemen op een unieke manier op te lossen.
Vandaag, op Wereld Autisme Dag, is het goed om stil te staan bij de betekenis van autisme en de impact die het heeft op zoveel levens. Maar als we echt willen bijdragen aan een samenleving die begrijpt wat autisme is en wat het betekent om ermee te leven, dan moeten we niet stoppen na 2 april. We zouden elke dag moeten proberen om meer begrip te tonen, meer ruimte te geven, en elkaar te steunen in het omgaan met de uitdagingen die autisme met zich meebrengt.
Dat zou pas echt de kracht van deze dag weerspiegelen, niet alleen door te praten over autisme, maar door het elke dag te leven, met begrip, geduld en compassie.

-
PMT: Wanneer therapie meer losmaakt dan je lief is
-
Eenzaamheid in een instelling: omringd door mensen, maar toch alleen
-
De klank van herstel: mijn ervaring met muziektherapie
-
Leven met onbegrip: de dagelijkse strijd
-
Tussen droom en werkelijkheid
-
De SITT: Een Fulltime Baan zonder Salaris
-
Hoe autisme voor mij voelt
-
Hoe trauma mijn dagelijks leven beïnvloedt
-
Autisme en trauma: een complexe, pijnlijke wisselwerking
-
Welkom!
Geef een reactie